Poetry - Geert Vermeire: Verzonken in een gat
the Milena principle" weergegeven

Verzonken in een gat

Verzonken in een gat in de tijd
ontwijken wij alle wetten,
vervloeken met elke verscheiden
daad ons spreken,
zelf vervloekter dan de ellendige
Oidipoes, en blinder dan een dichter.

Wij hebben de liefde lief,
verdrinken ons in schoonheid.
Als wolken zijn wij,
lucht, boven onszelf uitgetild,

uitgeteld, de maat verloren,
gebroken,
onszelf wordend.